Η Τεχνολογική πρόοδος δημιουργεί στους σημερινούς νέους θέματα που δεν αντιμετώπισε καμία προηγούμενη γενιά. Η γενίκευση και διείσδυση της ψηφιακής επικοινωνίας έχει αλλάξει τον τρόπο που οι σημερινοί νέοι επικοινωνούν με τους φίλους τους και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την πραγματικότητά τους…

Επιπρόσθετα, η υιοθέτηση των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, του Texting καθώς και ο τρόπος με τον οποίο αναλώνονται στα Μέσα αυτά αλλάζει το τρόπο που επικοινωνούν, μαθαίνουν, κοιμούνται, φλερτάρουν, γυμνάζονται, κ.α. Όλα αυτά, οδηγούν στον ετεροπροσδιορισμό των νέων ανθρώπων. Η πίεση των συνομηλίκων τους, το bullying και η πιθανή πίεση των γονέων τους να «μεγαλώσουν» γρηγορότερα απ’ ό,τι πρέπει, δημιουργούν αισθήματα κενότητας και αφαιρούν το νόημα της ζωής τους. Οι τάσεις αυτές ήταν ανάμεσα στα ευρήματά μας κατά τη φάση ανάπτυξης των προγραμμάτων μας.

Νέοι άνθρωποι, ηλικίας 16 μέχρι 24 ετών, επιβεβαίωσαν σε πολλές περιπτώσεις αυτά τα συναισθήματα. Τα ευρήματα αυτά συμφωνούν και με τα επιστημονικά συμπεράσματα του Κέντρου Εφηβείας του Πανεπιστημίου του Stanford τα οποία καταλήγουν στην ανάγκη των νέων ανθρώπων να βρουν το σκοπό της ζωής τους και να αναπτύξουν τον χαρακτήρα τους.

Οι νέοι που επιτυγχάνουν την αυτογνωσία έχουν πολλές πιθανότητες να βρουν τον σκοπό της ζωής τους και να αναπτύξουν τον χαρακτήρα τους. Τα στοιχεία αυτά οδηγούν στην Ευδαιμονία, σε μια καλή ζωή, ενσωματώνοντας σημαντικές αξίες σε συνδυασμό με ένα αίσθημα δέσμευσης σε αυτή τη ζωή. Αυτό είναι το γνωστικό ή Αριστοτελικό συστατικό της ευτυχίας (Kringelbach and Berridge, 2009).